naczynia stołowe
Encyklopedia PWN
fajans
wyrób ceramiczny (ceramika) o porowatym czerepie, barwy od białej przez jasnokremową do czerwonoróżowej, pokryty glazurą (szkliwo) bogatą w dwutlenek cyny.
[od nazwy m. Faenza we Włoszech],
określenie wytwórni fajansu, używane w Polsce od końca XVII w., na początku XIX w. zastąpione nazwą fajansarnia;
Guś Chrustalny, Guś-Chrustạlnyj,
m. rejonowe w Rosji, w obwodzie włodzimierskim, we wschodniej części Niz. Mieszczorskiej, nad rz. Guś (dopływ Oki).
mebel do przechowywania głównie naczyń, sztućców i bielizny stołowej;
wyroby szklane, gł. naczynia stołowe i świeczniki, produkowane od 1717 do końca XVIII w. w Hucie Kryształowej pod Lubaczowem (zał. przez A.M. Sieniawskiego).
fajans, kamionka i tzw. terrolity produkowane w działającej 1840–50 wytwórni H. Łubieńskiego w Lubartowie;
